wacol
Old English
Etymology
From Proto-Germanic *wakulaz (“watchful”). Cognate with Old High German wahhal.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈwɑ.kol/
Adjective
wacol
Declension
Declension of wacol — Strong
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
|---|---|---|---|
| Nominative | wacol | wacol | wacol |
| Accusative | wacolne | wacole | wacol |
| Genitive | wacoles | wacolre | wacoles |
| Dative | wacolum | wacolre | wacolum |
| Instrumental | wacole | wacolre | wacole |
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | wacole | wacola, wacole | wacol |
| Accusative | wacole | wacola, wacole | wacol |
| Genitive | wacolra | wacolra | wacolra |
| Dative | wacolum | wacolum | wacolum |
| Instrumental | wacolum | wacolum | wacolum |
Declension of wacol — Weak
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
|---|---|---|---|
| Nominative | wacola | wacole | wacole |
| Accusative | wacolan | wacolan | wacole |
| Genitive | wacolan | wacolan | wacolan |
| Dative | wacolan | wacolan | wacolan |
| Instrumental | wacolan | wacolan | wacolan |
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | wacolan | wacolan | wacolan |
| Accusative | wacolan | wacolan | wacolan |
| Genitive | wacolra, wacolena | wacolra, wacolena | wacolra, wacolena |
| Dative | wacolum | wacolum | wacolum |
| Instrumental | wacolum | wacolum | wacolum |