wagþyrel

Old English

Etymology

From wāg (wall) +‎ þȳrel (hole).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈwɑːɡˌθyː.rel/, [ˈwɑːɣˌθyː.rel]

Noun

wāgþȳrel n

  1. a doorway or an entrance to a room

Declension

Strong a-stem:

singular plural
nominative wagþȳrel wagþȳrlu
accusative wagþȳrel wagþȳrlu
genitive wagþȳrles wagþȳrla
dative wagþȳrle wagþȳrlum