wagegan
Old English
Pronunciation
- IPA(key): /ˈwɑ.ɡe.jɑn/, [ˈwɑ.ɣe.jɑn]
Verb
wageġan
- alternative form of wagian
Conjugation
Conjugation of wageġan (weak, class 2)
| infinitive | wageġan | wageġenne |
|---|---|---|
| indicative mood | present tense | past tense |
| first person singular | wageġe | wagode |
| second person singular | wagast | wagodest |
| third person singular | wagaþ | wagode |
| plural | wageġaþ | wagodon |
| subjunctive | present tense | past tense |
| singular | wageġe | wagode |
| plural | wageġen | wagoden |
| imperative | ||
| singular | waga | |
| plural | wageġaþ | |
| participle | present | past |
| wageġende | (ġe)wagod | |