wallicus
Latin
Etymology
From wallus (“a Welsh person”) + -icus.
Adjective
wallicus (feminine wallica, neuter wallicum); first/second-declension adjective
- (Medieval Latin) Welsh
- Synonyms: cambriānus, cambricus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | wallicus | wallica | wallicum | wallicī | wallicae | wallica | |
| genitive | wallicī | wallicae | wallicī | wallicōrum | wallicārum | wallicōrum | |
| dative | wallicō | wallicae | wallicō | wallicīs | |||
| accusative | wallicum | wallicam | wallicum | wallicōs | wallicās | wallica | |
| ablative | wallicō | wallicā | wallicō | wallicīs | |||
| vocative | wallice | wallica | wallicum | wallicī | wallicae | wallica | |
Related terms
- Wallēnsis
- Wallia