warhoofdig

Dutch

Etymology

From warhoofd +‎ -ig.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌʋɑrˈɦoːf.dəx/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: war‧hoof‧dig

Adjective

warhoofdig (comparative warhoofdiger, superlative warhoofdigst)

  1. scatterbrained, muddled, confused

Declension

Declension of warhoofdig
uninflected warhoofdig
inflected warhoofdige
comparative warhoofdiger
positive comparative superlative
predicative/adverbial warhoofdig warhoofdiger het warhoofdigst
het warhoofdigste
indefinite m./f. sing. warhoofdige warhoofdigere warhoofdigste
n. sing. warhoofdig warhoofdiger warhoofdigste
plural warhoofdige warhoofdigere warhoofdigste
definite warhoofdige warhoofdigere warhoofdigste
partitive warhoofdigs warhoofdigers —

Derived terms

  • warhoofdigheid
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.