warnio
Latin
Alternative forms
- guarniō, garniō, guerniō
Etymology
From Frankish *warnijan, from Proto-Germanic *warnijaną (see *warnōną). Attested from AD 860.[1]
Verb
warniō (present infinitive warnīre, perfect active warnīvī, supine warnītum); fourth conjugation (Early Medieval Latin)
Conjugation
Conjugation of warniō (fourth conjugation)
| indicative | singular | plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | warniō | warnīs | warnit | warnīmus | warnītis | warniunt | ||||||
| imperfect | warniēbam | warniēbās | warniēbat | warniēbāmus | warniēbātis | warniēbant | |||||||
| future | warniam | warniēs | warniet | warniēmus | warniētis | warnient | |||||||
| perfect | warniī | warniistī | warniit | warniimus | warniistis | warniērunt, warniēre | |||||||
| pluperfect | warnieram | warnierās | warnierat | warnierāmus | warnierātis | warnierant | |||||||
| future perfect | warnierō | warnieris | warnierit | warnierimus | warnieritis | warnierint | |||||||
| passive | present | warnior | warnīris, warnīre |
warnītur | warnīmur | warnīminī | warniuntur | ||||||
| imperfect | warniēbar | warniēbāris, warniēbāre |
warniēbātur | warniēbāmur | warniēbāminī | warniēbantur | |||||||
| future | warniar | warniēris, warniēre |
warniētur | warniēmur | warniēminī | warnientur | |||||||
| perfect | warnītus + present active indicative of sum | ||||||||||||
| pluperfect | warnītus + imperfect active indicative of sum | ||||||||||||
| future perfect | warnītus + future active indicative of sum | ||||||||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | warniam | warniās | warniat | warniāmus | warniātis | warniant | ||||||
| imperfect | warnīrem | warnīrēs | warnīret | warnīrēmus | warnīrētis | warnīrent | |||||||
| perfect | warnierim | warnierīs | warnierit | warnierīmus | warnierītis | warnierint | |||||||
| pluperfect | warniissem | warniissēs | warniisset | warniissēmus | warniissētis | warniissent | |||||||
| passive | present | warniar | warniāris, warniāre |
warniātur | warniāmur | warniāminī | warniantur | ||||||
| imperfect | warnīrer | warnīrēris, warnīrēre |
warnīrētur | warnīrēmur | warnīrēminī | warnīrentur | |||||||
| perfect | warnītus + present active subjunctive of sum | ||||||||||||
| pluperfect | warnītus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||||||||
| imperative | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | — | warnī | — | — | warnīte | — | ||||||
| future | — | warnītō | warnītō | — | warnītōte | warniuntō | |||||||
| passive | present | — | warnīre | — | — | warnīminī | — | ||||||
| future | — | warnītor | warnītor | — | — | warniuntor | |||||||
| non-finite forms | infinitive | participle | |||||||||||
| active | passive | active | passive | ||||||||||
| present | warnīre | warnīrī | warniēns | — | |||||||||
| future | warnītūrum esse | warnītum īrī | warnītūrus | warniendus, warniundus | |||||||||
| perfect | warniisse | warnītum esse | — | warnītus | |||||||||
| future perfect | — | warnītum fore | — | — | |||||||||
| perfect potential | warnītūrum fuisse | — | — | — | |||||||||
| verbal nouns | gerund | supine | |||||||||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||||||||
| warniendī | warniendō | warniendum | warniendō | warnītum | warnītū | ||||||||
Derived terms
- warnīmentum
Descendants
References
- ^ Niermeyer, Jan Frederik (1976) “warnire”, in Mediae Latinitatis Lexicon Minus, Leiden, Boston: E. J. Brill, page 1130