wbić

See also: wbic

Polish

Etymology

From w- +‎ bić.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈvbit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -it͡ɕ
  • Syllabification: wbić

Verb

wbić pf (imperfective wbijać)

  1. (transitive) to drive in, to beat in, to hammer in
  2. (intransitive, colloquial) to enter, to get into

Conjugation

Conjugation of wbić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wbić
future tense 1st wbiję wbijemy
2nd wbijesz wbijecie
3rd wbije wbiją
impersonal wbije się
past tense 1st wbiłem,
-(e)m wbił 		wbiłam,
-(e)m wbiła 		wbiłom,
-(e)m wbiło 		wbiliśmy,
-(e)śmy wbili 		wbiłyśmy,
-(e)śmy wbiły
2nd wbiłeś,
-(e)ś wbił 		wbiłaś,
-(e)ś wbiła 		wbiłoś,
-(e)ś wbiło 		wbiliście,
-(e)ście wbili 		wbiłyście,
-(e)ście wbiły
3rd wbił wbiła wbiło wbili wbiły
impersonal wbito
conditional 1st wbiłbym,
bym wbił 		wbiłabym,
bym wbiła 		wbiłobym,
bym wbiło 		wbilibyśmy,
byśmy wbili 		wbiłybyśmy,
byśmy wbiły
2nd wbiłbyś,
byś wbił 		wbiłabyś,
byś wbiła 		wbiłobyś,
byś wbiło 		wbilibyście,
byście wbili 		wbiłybyście,
byście wbiły
3rd wbiłby,
by wbił 		wbiłaby,
by wbiła 		wbiłoby,
by wbiło 		wbiliby,
by wbili 		wbiłyby,
by wbiły
impersonal wbito by
imperative 1st niech wbiję wbijmy
2nd wbij wbijcie
3rd niech wbije niech wbiją
passive adjectival participle wbity wbita wbite wbici wbite
anterior adverbial participle wbiwszy
verbal noun wbicie

Further reading

  • wbić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wbić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.