weduwnaar
Dutch
Etymology
From Middle Dutch weduwenaer. Equivalent to weduwe (“widow”) + -aar.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈʋeː.dyu̯ˌnaːr/
Audio: (file) - Hyphenation: we‧duw‧naar
Noun
weduwnaar m (plural weduwnaars or weduwnaren, diminutive weduwnaartje n, feminine weduwe)
- widower, surviving husband
Derived terms
- weduwnaarschap
- weduwnaarstaat
Related terms
Descendants
- Afrikaans: wewenaar
- Jersey Dutch: wanor
- Negerhollands: weduwer
- → Caribbean Hindustani: widhur