weduwnaar

Dutch

Etymology

From Middle Dutch weduwenaer. Equivalent to weduwe (widow) +‎ -aar.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈʋeː.dyu̯ˌnaːr/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: we‧duw‧naar

Noun

weduwnaar m (plural weduwnaars or weduwnaren, diminutive weduwnaartje n, feminine weduwe)

  1. widower, surviving husband

Derived terms

  • weduwnaarschap
  • weduwnaarstaat

Descendants

  • Afrikaans: wewenaar
  • Jersey Dutch: wanor
  • Negerhollands: weduwer
  • Caribbean Hindustani: widhur