weeskind
Dutch
Etymology
From Middle Dutch wesekint. Equivalent to wees (“orphan”) + kind (“child”). Compare German Waisenkind.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈʋeːs.kɪnt/
Audio: (file) - Hyphenation: wees‧kind
Noun
weeskind n (plural weeskinderen, diminutive weeskindje n)
- an orphaned child, an underage orphan
- Synonyms: weesjongen, weesmeisje
Derived terms
Descendants
- Afrikaans: weeskind