welbespraakt

Dutch

Etymology

Compound of wel +‎ bespraakt.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌʋɛl.bəˈspraːkt/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: wel‧be‧spraakt
  • Rhymes: -aːkt

Adjective

welbespraakt (comparative welbespraakter, superlative welbespraaktst)

  1. well-spoken, eloquent

Declension

Declension of welbespraakt
uninflected welbespraakt
inflected welbespraakte
comparative welbespraakter
positive comparative superlative
predicative/adverbial welbespraakt welbespraakter het welbespraaktst
het welbespraaktste
indefinite m./f. sing. welbespraakte welbespraaktere welbespraaktste
n. sing. welbespraakt welbespraakter welbespraaktste
plural welbespraakte welbespraaktere welbespraaktste
definite welbespraakte welbespraaktere welbespraaktste
partitive welbespraakts welbespraakters —

Synonyms

Derived terms

Descendants

  • Afrikaans: welbespraakt
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.