wgięcie

Polish

Etymology

From wgiąć +‎ -cie.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈvɡjɛɲ.t͡ɕɛ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛɲt͡ɕɛ
  • Syllabification: wgię‧cie

Noun

wgięcie n

  1. (uncountable) verbal noun of wgiąć
  2. (countable) dent, dint (shallow deformation in a surface, caused by an impact)
    Synonym: wgniecenie

Declension

Declension of wgięcie
singular plural
nominative wgięcie wgięcia
genitive wgięcia wgięć
dative wgięciu wgięciom
accusative wgięcie wgięcia
instrumental wgięciem wgięciami
locative wgięciu wgięciach
vocative wgięcie wgięcia

Further reading

  • wgięcie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wgięcie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.