wiþercyrr

Old English

Etymology

Equivalent to wiþer- +‎ ċyrr.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈwi.θerˌt͡ʃyrr/, [ˈwi.ðerˌt͡ʃyrˠ]

Noun

wiþerċyrr m

  1. a going against; resistance

Declension

Strong a-stem:

singular plural
nominative wiþerċyrr wiþerċyrras
accusative wiþerċyrr wiþerċyrras
genitive wiþerċyrres wiþerċyrra
dative wiþerċyrre wiþerċyrrum

References