wiþerling

Old English

Etymology

From wiþer (against) +‎ -ling

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌwi.θerˈlinɡ/, [ˌwi.ðerˈliŋɡ]

Noun

wiþerling m

  1. opponent
    Synonym: wiþerflita

Declension

Strong a-stem:

singular plural
nominative wiþerling wiþerlingas
accusative wiþerling wiþerlingas
genitive wiþerlinges wiþerlinga
dative wiþerlinge wiþerlingum

Descendants

  • English: witherling