wiþerweard
Old English
Etymology
From Proto-Germanic *wiþrawardaz (“contrary, adverse, in opposition”); equivalent to wiþer + -weard.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈwi.θerˌwæ͜ɑrd/, [ˈwi.ðerˌwæ͜ɑrˠd]
Adjective
wiþerweard (comparative wiþerweardra)
- contrary, opposite
- arrogant, perverse, depraved, opposed to what is right
- adverse, hostile
- late 9th century, translation of Orosius’ History Against the Pagans
- On þǣm ġēare wurdon þā Gallie Rōmanum wiþerwearde, þe mon nū hǣt Longbeardas, ⁊ raþe þǣs heora folc tōgæddere ġelǣddon.
- In that year, the Gauls, who are now called Lombards, became hostile to Rome, and quickly brought their people together.
- late 9th century, translation of Orosius’ History Against the Pagans
Declension
Declension of wiþerweard — Strong
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
|---|---|---|---|
| Nominative | wiþerweard | wiþerweard | wiþerweard |
| Accusative | wiþerweardne | wiþerwearde | wiþerweard |
| Genitive | wiþerweardes | wiþerweardre | wiþerweardes |
| Dative | wiþerweardum | wiþerweardre | wiþerweardum |
| Instrumental | wiþerwearde | wiþerweardre | wiþerwearde |
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | wiþerwearde | wiþerwearda, wiþerwearde | wiþerweard |
| Accusative | wiþerwearde | wiþerwearda, wiþerwearde | wiþerweard |
| Genitive | wiþerweardra | wiþerweardra | wiþerweardra |
| Dative | wiþerweardum | wiþerweardum | wiþerweardum |
| Instrumental | wiþerweardum | wiþerweardum | wiþerweardum |
Declension of wiþerweard — Weak
References
- Joseph Bosworth, T. Northcote Toller (1898) “wiþer-weard”, in An Anglo-Saxon Dictionary, second edition, Oxford: Oxford University Press.