wiążący

Polish

Etymology

From wiązać +‎ -ący.

Pronunciation

  • IPA(key): /vjɔw̃ˈʐɔn.t͡sɘ/, /vjɔnˈʐɔn.t͡sɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔnt͡sɘ
  • Syllabification: wią‧żą‧cy

Adjective

wiążący (comparative bardziej wiążący, superlative najbardziej wiążący, derived adverb wiążąco)

  1. (law) obligatory (binding)

Declension

Declension of wiążący (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative wiążący wiążąca wiążące wiążący wiążące
genitive wiążącego wiążącej wiążącego wiążących
dative wiążącemu wiążącej wiążącemu wiążącym
accusative wiążącego wiążący wiążącą wiążące wiążących wiążące
instrumental wiążącym wiążącą wiążącym wiążącymi
locative wiążącym wiążącej wiążącym wiążących

Participle

wiążący (active adjectival)

  1. active adjectival participle of wiązać
verb

Further reading

  • wiążący in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wiążący in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.