wieńcowe

Polish

Etymology

From wieńcowy +‎ -e.

Pronunciation

 
  • IPA(key): /vjɛɲˈt͡sɔ.vɛ/
  • Rhymes: -ɔvɛ
  • Syllabification: wień‧co‧we

Noun

wieńcowe n

  1. (Kuyavia, Far Masovian, nominalized) type of harvest festival, a celebration organized by the lord for the peasants
    Synonym: pępkowe

Adjective

wieńcowe

  1. inflection of wieńcowy:
    1. nominative/accusative neuter singular
    2. np nominative/accusative plural

Further reading

  • Józef Bliziński (1860) “wieńcowe”, in Abecadłowy spis wyrazów języka ludowego w Kujawach i Galicyi Zachodniej (in Polish), Warszawa, page 632
  • Oskar Kolberg (1867) “wieńcowe”, in Dzieła wszystkie: Kujawy (in Polish), page 278
  • Wojciech Grzegorzewicz (1894) “ẃeńcowe”, in “O języku ludowym w powiecie przasnyskim”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 124
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.