wieczność

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish wieczność, from Proto-Slavic *věčьnostь. By surface analysis, wieczny +‎ -ość.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈvjɛt͡ʂ.nɔɕt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛt͡ʂnɔɕt͡ɕ
  • Syllabification: wiecz‧ność

Noun

wieczność f

  1. eternity

Declension

Declension of wieczność
singular
nominative wieczność
genitive wieczności
dative wieczności
accusative wieczność
instrumental wiecznością
locative wieczności
vocative wieczności

Further reading

  • wieczność in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wieczność in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.