wiergen

Old English

Alternative forms

Etymology

From Proto-West Germanic *wargini, from Proto-Germanic *warginī. Equivalent to wearg +‎ -en.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈwi͜yr.jen/, [ˈwi͜yrˠ.jen]

Noun

wierġen f

  1. she-wolf
  2. evil-doer, sinner (female)

Declension

Strong ō-stem:

singular plural
nominative wierġen wierġenna, wierġenne
accusative wierġenne wierġenna, wierġenne
genitive wierġenne wierġenna
dative wierġenne wierġennum