wierzch

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish wierzch, wirch, wirzch.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈvjɛʂx/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛʂx
  • Syllabification: wierzch

Noun

wierzch m inan

  1. top; surface (topmost or outermost part of something)
    wierzch dłonithe back of the hand

Declension

Derived terms

adjectives

Further reading

  • wierzch in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wierzch in Polish dictionaries at PWN