wikłacz

See also: Wikłacz

Polish

Etymology

From wikłać +‎ -acz.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈvi.kwat͡ʂ/
  • Rhymes: -ikwat͡ʂ
  • Syllabification: wi‧kłacz
  • Homophone: Wikłacz

Noun

wikłacz m animal

  1. any weaverbird belonging to the subfamily Ploceinae

Declension

Declension of wikłacz
singular plural
nominative wikłacz wikłacze
genitive wikłacza wikłaczy
dative wikłaczowi wikłaczom
accusative wikłacza wikłacze
instrumental wikłaczem wikłaczami
locative wikłaczu wikłaczach
vocative wikłaczu wikłacze

Further reading

  • wikłacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wikłacz in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.