wilg
Afrikaans
Etymology
From Dutch wilg, from Middle Dutch wilge, from Old Dutch *wilga, from Proto-West Germanic *wiligijā.
Pronunciation
- IPA(key): /vəlχ/
Noun
wilg (plural wilge)
Dutch
Etymology
From Middle Dutch wilge, from Old Dutch *wilga, from Proto-West Germanic *wiligijā.
Pronunciation
- IPA(key): /ʋɪlx/
Audio: (file) - Hyphenation: wilg
Noun
wilg m (plural wilgen, diminutive wilgje n)
Derived terms
- amandelwilg
- bandwilg
- berijpte wilg
- bittere wilg
- boswilg
- geoorde wilg
- grauwe wilg
- grijze wilg
- katwilg
- knotwilg
- kraakwilg
- kruipwilg
- krulwilg
- laurierwilg
- rozemarijnwilg
- schietwilg
- treurwilg
- wilgenbast
- wilgengors
- wilgenkatje
- wilgenroosje
- wilgenteen
- zijn lier aan de wilgen hangen
- zwarte wilg
Descendants
- Afrikaans: wilg, wilger
Polish
Pronunciation
Noun
wilg f
- genitive plural of wilga