winterdæg
Old English
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈwin.terˌdæj/
Noun
winterdæġ m
Declension
Strong a-stem:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | winterdæġ | winterdagas |
| accusative | winterdæġ | winterdagas |
| genitive | winterdæġes | winterdaga |
| dative | winterdæġe | winterdagum |
References
- Joseph Bosworth, T. Northcote Toller (1898) “WINTERDÆĠ”, in An Anglo-Saxon Dictionary, second edition, Oxford: Oxford University Press.