winterfylleþ
Old English
Etymology
From
winter
+
fylleþ
(
“
a
filling
; a
full moon
”
)
.
Pronunciation
IPA
(key)
:
/ˈwin.terˌfyl.leθ/
,
[ˈwin.terˌfyɫ.ɫeθ]
Noun
winterfylleþ
f
the tenth
month
of the year according to the
Anglo-Saxon
calendar
October
See also
Anglo-Saxon calendar months:
mōnaþ
edit
æfterra ġēola
solmōnaþ
hrēþmōnaþ
,
hlȳda
ēastermōnaþ
þrimilċe
,
þrimilċemōnaþ
ǣrra līþa
,
searmonaþ
þrilīþa
æfterra līþa
,
Mǣdmōnaþ
wēodmōnaþ
hærfestmōnaþ
,
hāliġmōnaþ
winterfylleþ
blōtmōnaþ
ǣrra ġēola