winterhus
Old English
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈwin.terˌxuːs/, [ˈwin.terˌhuːs]
Noun
winterhūs n (nominative plural winterhūs)
Declension
Strong a-stem:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | winterhūs | winterhūs |
| accusative | winterhūs | winterhūs |
| genitive | winterhūses | winterhūsa |
| dative | winterhūse | winterhūsum |
Descendants
- Middle English: winter-hous
- English: winterhouse