winterhus

Old English

Etymology

From winter +‎ hūs.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈwin.terˌxuːs/, [ˈwin.terˌhuːs]

Noun

winterhūs n (nominative plural winterhūs)

  1. winterhouse

Declension

Strong a-stem:

singular plural
nominative winterhūs winterhūs
accusative winterhūs winterhūs
genitive winterhūses winterhūsa
dative winterhūse winterhūsum

Descendants

  • Middle English: winter-hous