wiolonczelowy

Polish

Etymology

From wiolonczela +‎ -owy.

Pronunciation

  • IPA(key): /vjɔ.lɔn.t͡ʂɛˈlɔ.vɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvɘ
  • Syllabification: wio‧lon‧cze‧lo‧wy

Adjective

wiolonczelowy (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational) cello, violoncello (large unfretted stringed instrument of the violin family with four strings tuned (lowest to highest) C-G-D-A and an endpin to support its weight, usually played with a bow)

Declension

Declension of wiolonczelowy (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative wiolonczelowy wiolonczelowa wiolonczelowe wiolonczelowi wiolonczelowe
genitive wiolonczelowego wiolonczelowej wiolonczelowego wiolonczelowych
dative wiolonczelowemu wiolonczelowej wiolonczelowemu wiolonczelowym
accusative wiolonczelowego wiolonczelowy wiolonczelową wiolonczelowe wiolonczelowych wiolonczelowe
instrumental wiolonczelowym wiolonczelową wiolonczelowym wiolonczelowymi
locative wiolonczelowym wiolonczelowej wiolonczelowym wiolonczelowych

Derived terms

nouns

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.