witti
Old Dutch
Etymology
From Proto-West Germanic *witi, from Proto-Germanic *witją.
Noun
witti n
Inflection
Declension of witti (neuter ja-stem noun)
| case | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | witti | witti |
| accusative | witti | witti |
| genitive | wittis | witto |
| dative | witti | witton |
Descendants
Further reading
- “witti”, in Oudnederlands Woordenboek, 2012