wkleić

Polish

Etymology

From w- +‎ kleić.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈfklɛ.it͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛit͡ɕ
  • Syllabification: wkle‧ić

Verb

wkleić pf (imperfective wklejać)

  1. (transitive) to stick in, to glue in
  2. (transitive, computing) to paste

Conjugation

Conjugation of wkleić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wkleić
future tense 1st wkleję wkleimy
2nd wkleisz wkleicie
3rd wklei wkleją
impersonal wklei się
past tense 1st wkleiłem,
-(e)m wkleił 		wkleiłam,
-(e)m wkleiła 		wkleiłom,
-(e)m wkleiło 		wkleiliśmy,
-(e)śmy wkleili 		wkleiłyśmy,
-(e)śmy wkleiły
2nd wkleiłeś,
-(e)ś wkleił 		wkleiłaś,
-(e)ś wkleiła 		wkleiłoś,
-(e)ś wkleiło 		wkleiliście,
-(e)ście wkleili 		wkleiłyście,
-(e)ście wkleiły
3rd wkleił wkleiła wkleiło wkleili wkleiły
impersonal wklejono
conditional 1st wkleiłbym,
bym wkleił 		wkleiłabym,
bym wkleiła 		wkleiłobym,
bym wkleiło 		wkleilibyśmy,
byśmy wkleili 		wkleiłybyśmy,
byśmy wkleiły
2nd wkleiłbyś,
byś wkleił 		wkleiłabyś,
byś wkleiła 		wkleiłobyś,
byś wkleiło 		wkleilibyście,
byście wkleili 		wkleiłybyście,
byście wkleiły
3rd wkleiłby,
by wkleił 		wkleiłaby,
by wkleiła 		wkleiłoby,
by wkleiło 		wkleiliby,
by wkleili 		wkleiłyby,
by wkleiły
impersonal wklejono by
imperative 1st niech wkleję wklejmy
2nd wklej wklejcie
3rd niech wklei niech wkleją
passive adjectival participle wklejony wklejona wklejone wklejeni wklejone
anterior adverbial participle wkleiwszy
verbal noun wklejenie

Further reading

  • wkleić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wkleić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.