wmieść

Polish

Etymology

From w- +‎ mieść. Compare Czech vmést, Kashubian wmiesc, and Russian вмести́ (vmestí).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈvmjɛɕt͡ɕ/
  • Rhymes: -ɛɕt͡ɕ
  • Syllabification: wmieść

Verb

wmieść pf (imperfective wmiatać)

  1. (transitive) to sweep into (when sweeping, to put something with a broom or brush under something or inside something)

Conjugation

Conjugation of wmieść pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wmieść
future tense 1st wmiotę wmieciemy
2nd wmieciesz wmieciecie
3rd wmiecie wmiotą
impersonal wmiecie się
past tense 1st wmiotłem,
-(e)m wmiótł 		wmiotłam,
-(e)m wmiotła 		wmiotłom,
-(e)m wmiotło 		wmietliśmy,
-(e)śmy wmietli 		wmiotłyśmy,
-(e)śmy wmiotły
2nd wmiotłeś,
-(e)ś wmiótł 		wmiotłaś,
-(e)ś wmiotła 		wmiotłoś,
-(e)ś wmiotło 		wmietliście,
-(e)ście wmietli 		wmiotłyście,
-(e)ście wmiotły
3rd wmiótł wmiotła wmiotło wmietli wmiotły
impersonal wmieciono
conditional 1st wmiótłbym,
bym wmiótł 		wmiotłabym,
bym wmiotła 		wmiotłobym,
bym wmiotło 		wmietlibyśmy,
byśmy wmietli 		wmiotłybyśmy,
byśmy wmiotły
2nd wmiótłbyś,
byś wmiótł 		wmiotłabyś,
byś wmiotła 		wmiotłobyś,
byś wmiotło 		wmietlibyście,
byście wmietli 		wmiotłybyście,
byście wmiotły
3rd wmiótłby,
by wmiótł 		wmiotłaby,
by wmiotła 		wmiotłoby,
by wmiotło 		wmietliby,
by wmietli 		wmiotłyby,
by wmiotły
impersonal wmieciono by
imperative 1st niech wmiotę wmiećmy
2nd wmieć wmiećcie
3rd niech wmiecie niech wmiotą
passive adjectival participle wmieciony wmieciona wmiecione wmieceni wmiecione
anterior adverbial participle wmiótłszy
verbal noun wmiecenie

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.