wnerwiony

Polish

Etymology

From wnerwić +‎ -ony.

Pronunciation

  • IPA(key): /vnɛrˈvjɔ.nɘ/
  • Rhymes: -ɔnɘ
  • Syllabification: wner‧wio‧ny

Adjective

wnerwiony (comparative bardziej wnerwiony, superlative najbardziej wnerwiony, no derived adverb)

  1. (colloquial) peed off, annoyed, flustered
    Synonyms: wkurzony, zdenerwowany

Declension

Declension of wnerwiony (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative wnerwiony wnerwiona wnerwione wnerwieni wnerwione
genitive wnerwionego wnerwionej wnerwionego wnerwionych
dative wnerwionemu wnerwionej wnerwionemu wnerwionym
accusative wnerwionego wnerwiony wnerwioną wnerwione wnerwionych wnerwione
instrumental wnerwionym wnerwioną wnerwionym wnerwionymi
locative wnerwionym wnerwionej wnerwionym wnerwionych

Participle

wnerwiony (passive adjectival)

  1. masculine singular passive adjectival participle of wnerwić

Further reading

  • wnerwiony in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wnerwiony in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.