wołacz

Polish

Etymology

From wołać +‎ -acz. Calque of Latin vocātīvus.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈvɔ.wat͡ʂ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔwat͡ʂ
  • Syllabification: wo‧łacz

Noun

wołacz m inan

  1. (grammar) vocative

Declension

Declension of wołacz
singular plural
nominative wołacz wołacze
genitive wołacza wołaczy
dative wołaczowi wołaczom
accusative wołacz wołacze
instrumental wołaczem wołaczami
locative wołaczu wołaczach
vocative wołaczu wołacze

Further reading

  • wołacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wołacz in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.