wojskowy

Polish

Etymology

From wojsko +‎ -owy. First attested in 1620.[1] Compare Kashubian wòjskòwi, Russian войсково́й (vojskovój), and Silesian wojskowy.

Pronunciation

 
  • IPA(key): /vɔjˈskɔ.vɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvɘ
  • Syllabification: woj‧sko‧wy

Adjective

wojskowy (not comparable, derived adverb wojskowo)

  1. (relational) military

Declension

Derived terms

nouns
  • obowiązek służby wojskowej
  • ukłon wojskowy
  • wojskowa komenda uzupełnień
  • wojskowość
  • wojskowy komendant uzupełnień
  • zasadnicza służba wojskowa

Trivia

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), wojskowy (adjective) is one of the most used words in Polish, appearing 23 times in scientific texts, 67 times in news, 21 times in essays, 14 times in fiction, and 7 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 132 times, making it the 458th most common word in a corpus of 500,000 words.[2]

Noun

wojskowy m pers

  1. soldier
    Synonyms: wojskowiec, żołnierz

Declension

References

  1. ^ WOJSKOWY”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 20 June 2023
  2. ^ Ida Kurcz (1990) “wojskowy (adjective)”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language] (in Polish), volume 2, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 675

Further reading