wrætte
Old English
Etymology
From Proto-West Germanic *wrattjā, from Proto-Germanic *wratuz, of unknown origin.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈwræt.te/
Noun
wrætte f
Declension
Weak feminine (n-stem):
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | wrætte | wrættan |
| accusative | wrættan | wrættan |
| genitive | wrættan | wrættena |
| dative | wrættan | wrættum |
Related terms
- wræt m