wrocławianin

From Wrocław +‎ -anin.

• IPA^(key): /vrɔ.t͡swaˈvja.ɲin/
• Rhymes: -aɲin
• Syllabification: wro‧cła‧wia‧nin

wrocławianin m pers (female equivalent wrocławianka)

1. native or inhabitant of Wrocław
   • 2001 December 12, “Pies to ma węch”, in Dziennik Zachodni [Western Daily], Katowice, Bielsko-Biała, Częstochowa, Sosnowiec: Polskapresse, →ISSN:

     Niewykluczone, że wrocławianin wiózł narkotyk na własny użytek.

     It's possible that the inhabitant of Wrocław was carrying the drug for private use.

   • 2008 April 11, Leon Kieres (Senator), “Sprawozdanie Rady Języka Polskiego o stanie ochrony języka polskiego w latach 2005–2006”, in Sprawozdanie Stenograficzne z 9. posiedzenia Senatu Rzeczypospolitej Polskiej w dniach 10 i 11 kwietnia 2008 r. (Senate of the Republic of Poland)‎^[1], Warsaw: Senate of the Republic of Poland, →ISSN, page 99, column 1:

     Panie Profesorze, dziękuję za odpowiedź, zwłaszcza ze względu na to, że ministrem kultury jest wrocławianin…

     Professor, thank you for the answer, especially that the minister of culture is a native of Wrocław…

   • 2009, Marek Krajewski, Głowa Minotaura (fiction), Warsaw: Wydawnictwo W.A.B, →ISBN:

     Komisarz Zygfryd Holewa, czując, że ma oto sprawę, która może decydować o jego awansie, zapomniał natychmiast o zakazie wydanym Mockowi i ruszył ostro do akcji w stylu, który wrocławianin lubił.

     Commissioner Zygfryd Holewa, feeling that he had a case that could decide his promotion, immediately forgot about the ban issued to Mock and launched into action in a style that the Wrocławian liked.

• wrocławianin in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wrocławianin in Polish dictionaries at PWN