wroniec
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish wroniec, from Proto-Slavic *vornьcь. By surface analysis, wrona + -iec.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈvrɔ.ɲɛt͡s/
- Rhymes: -ɔɲɛt͡s
- Syllabification: wro‧niec
Noun
wroniec m inan
Declension
Declension of wroniec
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | wroniec | wrońce |
| genitive | wrońca | wrońców |
| dative | wrońcowi | wrońcom |
| accusative | wroniec | wrońce |
| instrumental | wrońcem | wrońcami |
| locative | wrońcu | wrońcach |
| vocative | wrońcu | wrońce |
Noun
wroniec m animal
- carrion crow, Corvus corone
- Synonyms: czarnowron, wrona czarna
Declension
Declension of wroniec
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | wroniec | wrońce |
| genitive | wrońca | wrońców |
| dative | wrońcowi | wrońcom |
| accusative | wrońca | wrońce |
| instrumental | wrońcem | wrońcami |
| locative | wrońcu | wrońcach |
| vocative | wrońcu | wrońce |