wrzasnąć

Polish

Etymology

From wrzeszczeć +‎ -nąć.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈvʐas.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -asnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: wrzas‧nąć

Verb

wrzasnąć pf (imperfective wrzeszczeć)

  1. (intransitive) to bawl, to bluster, to scream, to shout, to yell

Conjugation

Conjugation of wrzasnąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wrzasnąć
future tense 1st wrzasnę wrzaśniemy
2nd wrzaśniesz wrzaśniecie
3rd wrzaśnie wrzasną
impersonal wrzaśnie się
past tense 1st wrzasnąłem,
-(e)m wrzasnął 		wrzasnęłam,
-(e)m wrzasnęła 		wrzasnęłom,
-(e)m wrzasnęło 		wrzasnęliśmy,
-(e)śmy wrzasnęli 		wrzasnęłyśmy,
-(e)śmy wrzasnęły
2nd wrzasnąłeś,
-(e)ś wrzasnął 		wrzasnęłaś,
-(e)ś wrzasnęła 		wrzasnęłoś,
-(e)ś wrzasnęło 		wrzasnęliście,
-(e)ście wrzasnęli 		wrzasnęłyście,
-(e)ście wrzasnęły
3rd wrzasnął wrzasnęła wrzasnęło wrzasnęli wrzasnęły
conditional 1st wrzasnąłbym,
bym wrzasnął 		wrzasnęłabym,
bym wrzasnęła 		wrzasnęłobym,
bym wrzasnęło 		wrzasnęlibyśmy,
byśmy wrzasnęli 		wrzasnęłybyśmy,
byśmy wrzasnęły
2nd wrzasnąłbyś,
byś wrzasnął 		wrzasnęłabyś,
byś wrzasnęła 		wrzasnęłobyś,
byś wrzasnęło 		wrzasnęlibyście,
byście wrzasnęli 		wrzasnęłybyście,
byście wrzasnęły
3rd wrzasnąłby,
by wrzasnął 		wrzasnęłaby,
by wrzasnęła 		wrzasnęłoby,
by wrzasnęło 		wrzasnęliby,
by wrzasnęli 		wrzasnęłyby,
by wrzasnęły
imperative 1st niech wrzasnę wrzaśnijmy
2nd wrzaśnij wrzaśnijcie
3rd niech wrzaśnie niech wrzasną
anterior adverbial participle wrzasnąwszy
verbal noun wrzaśnięcie
noun

Further reading

  • wrzasnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wrzasnąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.