wskoczyć

Polish

From w- +‎ skoczyć.

wskoczyć pf (imperfective wskakiwać)

(intransitive) to jump in
(intransitive) to jump on [with na (+ accusative) ‘onto something’]
(intransitive) to slip into, to don [with w (+ accusative) ‘something’]
(intransitive) to catch, to engage, to click, to fall into place (of mechanical elements)
(intransitive) to pop in, to visit

Conjugation of *wskoczyć* pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wskoczyć
future tense	1^st	wskoczę			wskoczymy
	2^nd	wskoczysz			wskoczycie
	3^rd	wskoczy			wskoczą
	impersonal	wskoczy się
past tense	1^st	wskoczyłem, -(e)m wskoczył	wskoczyłam, -(e)m wskoczyła	wskoczyłom, -(e)m wskoczyło	wskoczyliśmy, -(e)śmy wskoczyli	wskoczyłyśmy, -(e)śmy wskoczyły
	2^nd	wskoczyłeś, -(e)ś wskoczył	wskoczyłaś, -(e)ś wskoczyła	wskoczyłoś, -(e)ś wskoczyło	wskoczyliście, -(e)ście wskoczyli	wskoczyłyście, -(e)ście wskoczyły
	3^rd	wskoczył	wskoczyła	wskoczyło	wskoczyli	wskoczyły
	impersonal	wskoczono
conditional	1^st	wskoczyłbym, bym wskoczył	wskoczyłabym, bym wskoczyła	wskoczyłobym, bym wskoczyło	wskoczylibyśmy, byśmy wskoczyli	wskoczyłybyśmy, byśmy wskoczyły
	2^nd	wskoczyłbyś, byś wskoczył	wskoczyłabyś, byś wskoczyła	wskoczyłobyś, byś wskoczyło	wskoczylibyście, byście wskoczyli	wskoczyłybyście, byście wskoczyły
	3^rd	wskoczyłby, by wskoczył	wskoczyłaby, by wskoczyła	wskoczyłoby, by wskoczyło	wskoczyliby, by wskoczyli	wskoczyłyby, by wskoczyły
	impersonal	wskoczono by
imperative	1^st	niech wskoczę			wskoczmy
	2^nd	wskocz			wskoczcie
	3^rd	niech wskoczy			niech wskoczą
anterior adverbial participle		wskoczywszy
verbal noun		wskoczenie

verbs