współczesność

Polish

Etymology

From współczesny +‎ -ość.[1] First attested in 1780.[2]

Pronunciation

 
  • IPA(key): /fspuwˈt͡ʂɛs.nɔɕt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛsnɔɕt͡ɕ
  • Syllabification: współ‧czes‧ność

Noun

współczesność f

  1. contemporariness (currentness, modernity)
    Synonym: teraźniejszość
  2. contemporariness, contemporaneousness, coevality (being from the same time period)
    Synonym: równoczesność
  3. contemporariness (quality of occuring at the same time)

Declension

Declension of współczesność
singular
nominative współczesność
genitive współczesności
dative współczesności
accusative współczesność
instrumental współczesnością
locative współczesności
vocative współczesności

References

  1. ^ Halina Zgółkowa, editor (1994–2005), “współczesność”, in Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, volumes 1–50, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, →ISBN
  2. ^ O naukach wyzwolonych w powszechności i szczególności księgi dwie‎[1] (in Polish), 1780, page 330

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.