współistniejący
Polish
Etymology
From współistnieć + -ący.
Pronunciation
- IPA(key): /fspuw.is.tɲɛˈjɔn.t͡sɘ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɔnt͡sɘ
- Syllabification: współ‧is‧tnie‧ją‧cy
Adjective
współistniejący (not comparable, no derived adverb)
- coexisting, coexistent
- (medicine) comorbid, concomitant, concurrent, intercurrent (disease, condition, disorder, etc.)
Declension
Declension of współistniejący (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | współistniejący | współistniejąca | współistniejące | współistniejący | współistniejące | |
| genitive | współistniejącego | współistniejącej | współistniejącego | współistniejących | ||
| dative | współistniejącemu | współistniejącej | współistniejącemu | współistniejącym | ||
| accusative | współistniejącego | współistniejący | współistniejącą | współistniejące | współistniejących | współistniejące |
| instrumental | współistniejącym | współistniejącą | współistniejącym | współistniejącymi | ||
| locative | współistniejącym | współistniejącej | współistniejącym | współistniejących | ||
Participle
współistniejący (active adjectival)
- active adjectival participle of współistnieć
Further reading
- współistniejący in Polish dictionaries at PWN