współlokator

Polish

Etymology

From współ- +‎ lokator.

Pronunciation

  • IPA(key): /fspuw.lɔˈka.tɔr/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -atɔr
  • Syllabification: współ‧lo‧ka‧tor

Noun

współlokator m pers (female equivalent współlokatorka)

  1. roommate

Declension

Declension of współlokator
singular plural
nominative współlokator współlokatorzy/współlokatory (deprecative)
genitive współlokatora współlokatorów
dative współlokatorowi współlokatorom
accusative współlokatora współlokatorów
instrumental współlokatorem współlokatorami
locative współlokatorze współlokatorach
vocative współlokatorze współlokatorzy

Derived terms

adjective
  • współlokatorski
noun
  • współlokatorstwo

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.