współplemieniec

Polish

Etymology

From współ- +‎ plemię +‎ -iec.

Pronunciation

  • IPA(key): /fspuw.plɛˈmjɛ.ɲɛt͡s/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛɲɛt͡s
  • Syllabification: współ‧ple‧mie‧niec

Noun

współplemieniec m pers (female equivalent współplemiennica)

  1. (literary) tribesman
    Synonyms: (archaic) jednoplemieniec, (rare) współplemiennik
    Antonyms: (archaic) innoplemieniec, (archaic) obcoplemieniec

Declension

Declension of współplemieniec
singular plural
nominative współplemieniec współplemieńcy/współplemieńce (deprecative)
genitive współplemieńca współplemieńców
dative współplemieńcowi współplemieńcom
accusative współplemieńca współplemieńców
instrumental współplemieńcem współplemieńcami
locative współplemieńcu współplemieńcach
vocative współplemieńcze współplemieńcy

Noun

współplemieniec m animal

  1. (taxonomy) conspecific (organism belonging to the same species)

Declension

Declension of współplemieniec
singular plural
nominative współplemieniec współplemieńce
genitive współplemieńca współplemieńców
dative współplemieńcowi współplemieńcom
accusative współplemieńca współplemieńce
instrumental współplemieńcem współplemieńcami
locative współplemieńcu współplemieńcach
vocative współplemieńcu współplemieńce
adjective
  • współplemienny
noun
  • współplemienność

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.