współzawodnik
Polish
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /fspuw.zaˈvɔd.ɲik/
Audio: (file) - Rhymes: -ɔdɲik
- Syllabification: współ‧za‧wod‧nik
Noun
współzawodnik m pers (female equivalent współzawodniczka or współzawodnica, related adjective współzawodniczy)
- competitor (person against whom one is competing)
- Synonyms: konkurent, przeciwnik, rywal, zawodnik
Declension
Declension of współzawodnik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | współzawodnik | współzawodnicy/współzawodniki (deprecative) |
| genitive | współzawodnika | współzawodników |
| dative | współzawodnikowi | współzawodnikom |
| accusative | współzawodnika | współzawodników |
| instrumental | współzawodnikiem | współzawodnikami |
| locative | współzawodniku | współzawodnikach |
| vocative | współzawodniku | współzawodnicy |
Derived terms
nouns
Related terms
nouns
- współzawód
verbs
- współzawodniczyć impf
Further reading
- współzawodnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- współzawodnik in Polish dictionaries at PWN