wspólny mianownik
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfspul.nɘ mjaˈnɔv.ɲik/
Audio: (file) - Syllabification: wspól‧ny mia‧now‧nik
Noun
- (idiomatic, mathematics) common denominator (a factor that equally divides two integers)
- najniższy wspólny mianownik ― lowest common denominator
- (idiomatic) common denominator (shared trait between two objects)
Declension
Declension of wspólny mianownik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | wspólny mianownik | wspólne mianowniki |
| genitive | wspólnego mianownika | wspólnych mianowników |
| dative | wspólnemu mianownikowi | wspólnym mianownikom |
| accusative | wspólny mianownik | wspólne mianowniki |
| instrumental | wspólnym mianownikiem | wspólnymi mianownikami |
| locative | wspólnym mianowniku | wspólnych mianownikach |
| vocative | wspólny mianowniku | wspólne mianowniki |
Further reading
- wspólny mianownik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wspólny mianownik in Polish dictionaries at PWN