wspomożyciel

Polish

Etymology

From wspomóc +‎ -ciel.

Pronunciation

  • IPA(key): /fspɔ.mɔˈʐɘ.t͡ɕɛl/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘt͡ɕɛl
  • Syllabification: wspo‧mo‧ży‧ciel

Noun

wspomożyciel m pers (female equivalent wspomożycielka)

  1. supporter, helper, donor, paraclete (one who helps others, especially through material aid)

Declension

Declension of wspomożyciel
singular plural
nominative wspomożyciel wspomożyciele
genitive wspomożyciela wspomożycieli
dative wspomożycielowi wspomożycielom
accusative wspomożyciela wspomożycieli
instrumental wspomożycielem wspomożycielami
locative wspomożycielu wspomożycielach
vocative wspomożycielu wspomożyciele
noun
verbs

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.