wtórny

Polish

Etymology

From wtóry +‎ -ny.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈftur.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -urnɘ
  • Syllabification: wtór‧ny

Adjective

wtórny (not comparable, derived adverb wtórnie)

  1. derivative, secondary
    Synonym: pochodny

Declension

Declension of wtórny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative wtórny wtórna wtórne wtórni wtórne
genitive wtórnego wtórnej wtórnego wtórnych
dative wtórnemu wtórnej wtórnemu wtórnym
accusative wtórnego wtórny wtórną wtórne wtórnych wtórne
instrumental wtórnym wtórną wtórnym wtórnymi
locative wtórnym wtórnej wtórnym wtórnych

Derived terms

nouns

Further reading

  • wtórny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wtórny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.