wtajemniczony
Polish
Etymology
From wtajemniczyć + -ony.
Pronunciation
- IPA(key): /fta.jɛm.ɲiˈt͡ʂɔ.nɘ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɔnɘ
- Syllabification: wta‧jem‧ni‧czo‧ny
Participle
wtajemniczony (passive adjectival)
- masculine singular passive adjectival participle of wtajemniczyć; initiated, acquainted, in the know (informed, up-to-date, or current; included in a process or discussion) [with przez (+ accusative) ‘by whom’]
- Synonym: poinformowany
Declension
Declension of wtajemniczony (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | wtajemniczony | wtajemniczona | wtajemniczone | wtajemniczeni | wtajemniczone | |
| genitive | wtajemniczonego | wtajemniczonej | wtajemniczonego | wtajemniczonych | ||
| dative | wtajemniczonemu | wtajemniczonej | wtajemniczonemu | wtajemniczonym | ||
| accusative | wtajemniczonego | wtajemniczony | wtajemniczoną | wtajemniczone | wtajemniczonych | wtajemniczone |
| instrumental | wtajemniczonym | wtajemniczoną | wtajemniczonym | wtajemniczonymi | ||
| locative | wtajemniczonym | wtajemniczonej | wtajemniczonym | wtajemniczonych | ||
Noun
wtajemniczony m pers (female equivalent wtajemniczona)
- (nominalized) initiate (person who knows something that the general public does not know)
Declension
Declension of wtajemniczony
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | wtajemniczony | wtajemniczeni |
| genitive | wtajemniczonego | wtajemniczonych |
| dative | wtajemniczonemu | wtajemniczonym |
| accusative | wtajemniczonego | wtajemniczonych |
| instrumental | wtajemniczonym | wtajemniczonymi |
| locative | wtajemniczonym | wtajemniczonych |
| vocative | wtajemniczony | wtajemniczeni |
Related terms
nouns
- wtajemniczenie
verbs
- wtajemniczać impf
- wtajemniczyć pf
Further reading
- wtajemniczony in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wtajemniczony in Polish dictionaries at PWN