wyśmienity
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish wyśmienity, from *wyśmień + -ity, from Proto-Slavic *vysmenь (“height”), from *vysъ.
Pronunciation
- IPA(key): /vɘ.ɕmjɛˈɲi.tɘ/
Audio: (file) - Rhymes: -itɘ
- Syllabification: wy‧śmie‧ni‧ty
Adjective
wyśmienity (comparative wyśmienitszy, superlative najwyśmienitszy, derived adverb wyśmienicie)
- delicious, exquisite (especially of food)
- Synonyms: see Thesaurus:dobry
Declension
Declension of wyśmienity (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | wyśmienity | wyśmienita | wyśmienite | wyśmienici | wyśmienite | |
| genitive | wyśmienitego | wyśmienitej | wyśmienitego | wyśmienitych | ||
| dative | wyśmienitemu | wyśmienitej | wyśmienitemu | wyśmienitym | ||
| accusative | wyśmienitego | wyśmienity | wyśmienitą | wyśmienite | wyśmienitych | wyśmienite |
| instrumental | wyśmienitym | wyśmienitą | wyśmienitym | wyśmienitymi | ||
| locative | wyśmienitym | wyśmienitej | wyśmienitym | wyśmienitych | ||
Derived terms
noun
- wyśmienitość
Further reading
- wyśmienity in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wyśmienity in Polish dictionaries at PWN