wyżyć

Polish

From wy- +‎ żyć.

wyżyć pf

(intransitive) to endure (to tolerate or put up with)
Synonyms: wytrwać, wytrzymać

wyżyć pf (imperfective wyżywać)

(intransitive, rare) to live off, to survive
Synonym: przeżyć
(reflexive with się) to take it out on [with na (+ locative) ‘on someone’]
Synonyms: odreagować, wyładować się
(reflexive with się) to fulfill oneself

Conjugation of *wyżyć* pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wyżyć
future tense	1^st	wyżyję			wyżyjemy
	2^nd	wyżyjesz			wyżyjecie
	3^rd	wyżyje			wyżyją
	impersonal	wyżyje się
past tense	1^st	wyżyłem, -(e)m wyżył	wyżyłam, -(e)m wyżyła	wyżyłom, -(e)m wyżyło	wyżyliśmy, -(e)śmy wyżyli	wyżyłyśmy, -(e)śmy wyżyły
	2^nd	wyżyłeś, -(e)ś wyżył	wyżyłaś, -(e)ś wyżyła	wyżyłoś, -(e)ś wyżyło	wyżyliście, -(e)ście wyżyli	wyżyłyście, -(e)ście wyżyły
	3^rd	wyżył	wyżyła	wyżyło	wyżyli	wyżyły
	impersonal	wyżyto
conditional	1^st	wyżyłbym, bym wyżył	wyżyłabym, bym wyżyła	wyżyłobym, bym wyżyło	wyżylibyśmy, byśmy wyżyli	wyżyłybyśmy, byśmy wyżyły
	2^nd	wyżyłbyś, byś wyżył	wyżyłabyś, byś wyżyła	wyżyłobyś, byś wyżyło	wyżylibyście, byście wyżyli	wyżyłybyście, byście wyżyły
	3^rd	wyżyłby, by wyżył	wyżyłaby, by wyżyła	wyżyłoby, by wyżyło	wyżyliby, by wyżyli	wyżyłyby, by wyżyły
	impersonal	wyżyto by
imperative	1^st	niech wyżyję			wyżyjmy
	2^nd	wyżyj			wyżyjcie
	3^rd	niech wyżyje			niech wyżyją
anterior adverbial participle		wyżywszy
verbal noun		wyżycie

adjective

noun

verb