wybąckać

From wy- +‎ bąckać.

• (Lesser Poland):
  • (Goral):
    • (Żywiec) IPA^(key): /vɘˈbɔnt͡s.kat͡ɕ/

wybąckać pf (imperfective bąckać)

1. (transitive, Żywiec) to hit someone on the back with a fist

• Leon Rzeszowski (1891) “wybąckać”, in “Spis wyrazów ludowych z okolic Żywca”, in Sprawozdania Komisyi Językowej Akademii Umiejętności, volume 4, Krakow: Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, page 353