wybłękitnieć
Polish
Etymology
From wy- + błękitnieć. First attested in 1835.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /vɘ.bwɛŋˈkit.ɲɛt͡ɕ/
- Rhymes: -itɲɛt͡ɕ
- Syllabification: wy‧błę‧kit‧nieć
Verb
wybłękitnieć pf (imperfective błękitnieć)
- (intransitive, literary) to turn sky blue
- Synonym: zbłękitnieć
Conjugation
| person | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | ||
| infinitive | wybłękitnieć | |||||
| future tense | 1st | wybłękitnieję | wybłękitniejemy | |||
| 2nd | wybłękitniejesz | wybłękitniejecie | ||||
| 3rd | wybłękitnieje | wybłękitnieją | ||||
| impersonal | wybłękitnieje się | |||||
| past tense | 1st | wybłękitniałem, -(e)m wybłękitniał |
wybłękitniałam, -(e)m wybłękitniała |
wybłękitniałom, -(e)m wybłękitniało |
wybłękitnieliśmy, -(e)śmy wybłękitnieli |
wybłękitniałyśmy, -(e)śmy wybłękitniały |
| 2nd | wybłękitniałeś, -(e)ś wybłękitniał |
wybłękitniałaś, -(e)ś wybłękitniała |
wybłękitniałoś, -(e)ś wybłękitniało |
wybłękitnieliście, -(e)ście wybłękitnieli |
wybłękitniałyście, -(e)ście wybłękitniały | |
| 3rd | wybłękitniał | wybłękitniała | wybłękitniało | wybłękitnieli | wybłękitniały | |
| impersonal | wybłękitniano | |||||
| conditional | 1st | wybłękitniałbym, bym wybłękitniał |
wybłękitniałabym, bym wybłękitniała |
wybłękitniałobym, bym wybłękitniało |
wybłękitnielibyśmy, byśmy wybłękitnieli |
wybłękitniałybyśmy, byśmy wybłękitniały |
| 2nd | wybłękitniałbyś, byś wybłękitniał |
wybłękitniałabyś, byś wybłękitniała |
wybłękitniałobyś, byś wybłękitniało |
wybłękitnielibyście, byście wybłękitnieli |
wybłękitniałybyście, byście wybłękitniały | |
| 3rd | wybłękitniałby, by wybłękitniał |
wybłękitniałaby, by wybłękitniała |
wybłękitniałoby, by wybłękitniało |
wybłękitnieliby, by wybłękitnieli |
wybłękitniałyby, by wybłękitniały | |
| impersonal | wybłękitniano by | |||||
| imperative | 1st | niech wybłękitnieję | wybłękitniejmy | |||
| 2nd | wybłękitniej | wybłękitniejcie | ||||
| 3rd | niech wybłękitnieje | niech wybłękitnieją | ||||
| anterior adverbial participle | wybłękitniawszy | |||||
| verbal noun | wybłękitnienie | |||||
References
Further reading
- wybłękitnieć in Polish dictionaries at PWN
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wybłękitnieć”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 801
- wybłękitnieć in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego