wybłocić

Polish

Etymology

From wy- +‎ błocić. First attested in 1883.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /vɘˈbwɔ.t͡ɕit͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔt͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: wy‧bło‧cić

Verb

wybłocić pf

  1. (transitive, obsolete, uncommon) to muddy (to dirty with mud)

Conjugation

Conjugation of wybłocić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wybłocić
future tense 1st wybłocę wybłocimy
2nd wybłocisz wybłocicie
3rd wybłoci wybłocą
impersonal wybłoci się
past tense 1st wybłociłem,
-(e)m wybłocił 		wybłociłam,
-(e)m wybłociła 		wybłociłom,
-(e)m wybłociło 		wybłociliśmy,
-(e)śmy wybłocili 		wybłociłyśmy,
-(e)śmy wybłociły
2nd wybłociłeś,
-(e)ś wybłocił 		wybłociłaś,
-(e)ś wybłociła 		wybłociłoś,
-(e)ś wybłociło 		wybłociliście,
-(e)ście wybłocili 		wybłociłyście,
-(e)ście wybłociły
3rd wybłocił wybłociła wybłociło wybłocili wybłociły
impersonal wybłocono
conditional 1st wybłociłbym,
bym wybłocił 		wybłociłabym,
bym wybłociła 		wybłociłobym,
bym wybłociło 		wybłocilibyśmy,
byśmy wybłocili 		wybłociłybyśmy,
byśmy wybłociły
2nd wybłociłbyś,
byś wybłocił 		wybłociłabyś,
byś wybłociła 		wybłociłobyś,
byś wybłociło 		wybłocilibyście,
byście wybłocili 		wybłociłybyście,
byście wybłociły
3rd wybłociłby,
by wybłocił 		wybłociłaby,
by wybłociła 		wybłociłoby,
by wybłociło 		wybłociliby,
by wybłocili 		wybłociłyby,
by wybłociły
impersonal wybłocono by
imperative 1st niech wybłocę wybłoćmy
2nd wybłoć wybłoćcie
3rd niech wybłoci niech wybłocą
passive adjectival participle wybłocony wybłocona wybłocone wybłoceni wybłocone
anterior adverbial participle wybłociwszy
verbal noun wybłocenie

References

  1. ^ Kurjer Warszawski (in Polish), volume 63, number 279a, 25 October 1883, page 3

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.